Jak brzmi nasz głos o różnych porach dnia? Co zrobić aby nasz głos brzmiał inaczej niż obecnie? Czy musimy zmieniać go w postprodukcji czy możemy uzyskać odpowiedni efekt już podczas nagrania?

Nasz głos i mięśnie są w pewnych sferach podobne. Działają lepiej gdy są rozgrzane. Dlatego też nasz głos o 7 rano będzie brzmiał inaczej niż o godzinie 16. Jest jeden wyjątek: wstajemy o 4 rano i do 7 już się sporo nagadamy 😉

Odległość mikrofonu od ust

Cała magia kryje się za prostym trickiem, a jest nim świadome ustawienie mikrofonu.

Gdy oddalimy mikrofon od ust nasze nagranie będzie cichsze. Oczywiście możemy je wtedy podgłośnić w urządzeniu nagrywającym lub później w postprodukcji. Jednak każde urządzenie ma własne szumy, które przekazuje do nagrania. W związku z tym im ciszej nagramy, tym podgłośnimy również szumy aczkolwiek to jest detal, który w wielu przypadkach nie będzie istotny.

To co ma znaczenie to fakt, że gdy oddalimy mikrofon i będziemy mówić głośniej nasz głos będzie pełen energii. Zwykle gdy jesteśmy czymś podnieceni i opowiadamy o czymś z pasją to mówimy głośniej i szybciej. Dzięki takiemu mówieniu (przy odpowiednim ustawieniu mikrofonu) nasz głos wyda się dynamiczniejszy, bardziej energetyczny i wyższy w barwie (a więc bardziej skrzeczliwy, choć nie chcę przez to dawać znać, że brzmi to źle ;)).

Gdy mikrofon mamy blisko ust i mówimy nieco ciszej (a raczej mówimy normalnie) to nasz głos zmienia się w przyjemne, ciepłe i nastrojowe brzmienie. Jest on również niższy w barwie, co dla wielu osób oznacza właśnie tytułowe “radiowe brzmienie”. Z minusów: gdy oddychamy górną częścią klatki piersiowej, a nasze wdechy są szybkie i mocne, to będzie również je mocniej słychać na nagraniu. Ta sama sytuacja jest w momencie gdy mówimy “d”, “b”, “p” i inne wybuchowe zgłoski w sposób, w którym wyrzucamy z ust dużą ilość powietrza. Takie wady wymowy w trakcie nagranie spowodują, że nagranie będzie brzmiało gorzej.

Moim zdaniem lepiej gdy mikrofon jest bliżej ale trzeba nauczyć się do niego mówić. Głos milszy i bardziej nastrojowy dla kogoś może oznaczać brzmienie nudne i bez energii. Warto o tym pomyśleć i w wypowiedziach starać się przekazać trochę energii.

Na koniec napiszę, że oczywiście można krzyczeć do mikrofonu ustawionego blisko i ustawić poziom nagrywania na odpowiednio niski. Istnieje wtedy ryzyko, że głoski wybuchowe i bardzo głośny wdech również nagra się wyjątkowo głośno.

Zadanie dla ciebie: Zwróć uwagę jak mówisz i przetestuj różne ustawienia mikrofonu.

Odległość od mikrofonu, a poziom echa

Odległość ust do mikrofonu ma również wpływ na to ile echa nagramy. Tutaj sytuacja jest prosta. Im bliżej jest źródło dźwięku (usta) do mikrofonu, tym echo jest mniejsze.

I jeszcze jedno. Nagrywając na dworzu nie będzie echa, bo dźwięk nie będzie miał się od czego odbić by wrócić nam do mikrofonu. Świetna sprawa natomiast pamiętaj, że na dworzu czekają na nas inne hałasy otoczenia 🙂

Przetestuj różne ustawienia i miejsca dla swoich nagrań. Odsłuchaj co się nagrało i wybierz to, które daje najlepsze rezultaty. Powodzenia!

Jak edytować w szybki i sprawny sposób podcast, w którym występuje wiele osób? W jaki sposób ja edytuje podcast, co wycinam i dlaczego?

Pierwszy raz pokazuje jak wygląda moja praca nad podcastem. Tym razem możesz zobaczyć tę najbardziej czasochłonną część, czyli cięcie materiału. Jako przykład wybrałem sobie podcast Męskie Spotkania. Wybór padł taki, ponieważ w tej audycji występuje na raz 5 osób. Powoduje to pewne utrudnienia, o których dowiesz się oglądając poniższy film.

Temat jest na tyle obszerny i niewygodny do opisania, że muszę cię bardzo zaprosić do powyższego video, a poniżej zaprezentuje tylko spis punktów na które zwracałem uwagę w filmie:

• wycinaj zbędne przerwy nim je przesłuchasz
• dopasuj skróty klawiszowe pod siebie
• bądź producentem podcastu, wybierz gdzie on się zaczyna
• dopasuj głośność każdej ścieżki przy śmiechach
• często zapisuj swój projekt
• przewiduj i działaj w przód
• rozdzielaj przekrzykiwanie się (nakładanie się na siebie ścieżek)
• szybka nawiguj na linii czasu
• fazowanie ścieżek przy paru mikrofonach
• detale budujące klimat spotkania
• oszczędzaj czas słuchając x1,5-x2
• dynamika rozmowy vs “waga” ciszy
• dlaczego czasami dwa głosy nie wchodzą sobie w drogę?
• nie wszystko w podcaście musi zostać
• szybkie kopiowanie klipu na linii czasu

Dzięki za obejrzenie filmu 🙂
Serdecznie pozdrawiam!

Z perspektywy kilku lat pracy z Adobe Audition mam wrażenie, że ciągle się czegoś w nim uczę. Z drugiej strony widzę ogromną różnicę w szybkości pracy gdy próbuję innych, mniej znanych programów

Oczywiście nie namawiam, by całe życie siedzieć w jednym rozwiązaniu. Kiedyś usłyszałem, że “lepsze jest wrogiem dobrego” zatem szkoda spędzać czas na dobrym rozwiązaniu, skoro pojawiło się lepsze

Z drugiej strony w obecnych czasach zbyt szybko się nudzimy i próbujemy zmieniać programy czy inne rzeczy w życiu, mimo że obecnie używane nam się sprawdzają. Trawa nie zawsze jest bardziej zielona po drugiej stronie 😉 A gdy przyjdzie nam jeszcze spędzić czas na zasianiu tej prawy i jej poznaniu, to w ogóle inwestycja w zmianę może okazać się nieopłacalna.

Po wstępie zapraszam do poznania moich trzech tricków w pracy z programami. Pokazuje je na przykładzie programu od Adobe, natomiast tego typu podejście do pracy sprawdzi się Tobie w wielu innych programach. Zapraszam do czytania 🙂

1. Używaj myszki i skrótów klawiszowych pod jej dodatkowymi przyciskami

Żyjemy w świecie mobilnym. Coraz więcej rzeczy wykonujemy na telefonach czy laptopach. Jestem wielkim fanem rozwoju technologii jednak w momencie gdy szukałem usprawnień sposobu mojej pracy okazało się, że dzięki gamingowej myszce o wiele szybciej i pewniej trafiam w określone miejsca interfejsu. To drobne usprawnienie przy tysiącach interakcji powoduje, że praca idzie duuuużo szybciej.

Małe sprostowanie… myszkę kupiłem, bo chciałem sobie pograć w Counter Strike ;), a później okazało się, że przy jej użyciu praca również przyspieszyła.

Myszki znanych producentów mają tę przewagę, że zwykle dołączane jest do nich (lepsze lub gorsze ale spełniające swoje przeznaczenie) oprogramowanie, które ułatwia ustawienie dodatkowych przycisków myszy pod konkretne skróty klawiszowe. I właśnie to dobrze jest wykorzystać.

Możesz ustawić te dodatkowe przyciski jako dziwne i skomplikowane skróty klawiszowe i te same skróty przyporządkować potem w programach, których używasz na co dzień.

Oczywiście największą pracą jaką należy tutaj wykonać to przemyślenie podczas pracy jakich funkcji danego programu najwięcej używamy, by podpiąć właśnie te funkcje pod dodatkowe przyciski myszki.

Powodzenia!

2. Skróty klawiszowe – poznaj je i kreatywnie je wykorzystuj

Skróty klawiszowe naprawdę bardzo przyspieszają pracę. Na początku bardzo zachęcam aby poznawać je – jeden po jednym. Jeśli używasz bardzo często jakiegoś narzędzia w często wykorzystywanym przez siebie programie, to sprawdź jak można się do niego dostać skrótem klawiszowym.

Sam uczyłem się skrótów właśnie w taki sposób. Sprawdzałem jak dostać się szybko do jednej funkcji i używałem tego jednego skrótu. Buduje to przez jakiś czas irytację związaną z faktem, że innych skrótów nie znamy, natomiast metoda “nauki” skrótów patrząc na ich listę nigdy nie zdawała u mnie egzaminu. Zdecydowanie lepiej uczyć się małymi porcjami i (przede wszystkim) w praktyce!

Najciekawsze (najbardziej przyspieszające pracę) skróty w Adobe Audition zaprezentowałem na filmie podpiętym pod ten wpis:

• Delete
• Ripple delete
• Select Clips to End of Selected Track

3. Bądź PRO w obsłudze programu za pomocą klawiatury

Czasami jest tak, że wszystkie skróty klawiszowe w programie są zajęte. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie by je pozmieniać ale osobiście mam pewną trudność w zmienianiu oryginalnych skrótów. Bierze się to pewnie stąd, że szukając rozwiązania jakiegoś problemu posługujemy się poradnikami na YouTube, a w nich używane są oryginalne ścieżki dotarcia do różnych narzędzi.

Z drugiej strony zapamiętywanie (lub nawet wyklikiwanie) skomplikowanych skrótów przy użyciu wielu klawiszy modyfikujących (typu shift, alt/option, command/control) powoduje, że finalnie nie używamy tych skrótów. Ciężko jest je zapamiętać, z niczym nam się one nie kojarzą, a w dodatku w każdym programie używamy innego zbioru skrótów.

Rozwiązaniem jest podpięcie klawisza CAPS LOCK pod wszystkie klawisze modyfikujące na raz. Ja do tego rozwiązania użyłem aplikacji Karabiner dla macOS (prawdopodobnie AutoHotkey dla Windows potrafi to samo).

Przy takim rozwiązaniu mamy do dyspozycji całą, nową paletę skrótów do wykorzystywania. Mało programów ma skróty oparte o 4-5 różnych klawiszy, bo przecież nikt normalny by z takich nie korzystał. Dla nas sytuacja jednak przedstawia się zupełnie inaczej.

Dla nas skrót klawiszowy typu cmd+option+shift+ctrl+S (dla Windows może to być ctrl+alt+shift+S) to tylko naciśnięcie CAPS LOCK+S. Mamy zatem całą klawiaturę literek do użycia.

Powoduje to to, że jeśli jakaś funkcja kojarzy nam się z daną literką to podpinamy tę literkę (razem z CAPS LOCK) pod daną funkcję w programie. Dla przykładu: przekonwertowanie pliku ze Stereo do Mono w moim przypadku następuje po naciśnięciu CAPS LOCK+M… M od Mono. Przykłady można mnożyć

Twoja kolej

Polecam przyjrzeć się swojej pracy. Sprawdzić jakich skrótów używasz. Najczęściej używane podpiąć pod dodatkowe przyciski myszki i… na tym poprzestać. Gdy korzystanie z tych nowych skrótów wejdzie ci w krew przejdź dopiero do następnego kroku.

Dlaczego? Zdecydowanie więcej dadzą Ci dwa skróty, które będziesz używać sprawnie i bez zastanowienia niż cała paleta skrótów, do których będziesz potrzebować instrukcji i z których finalnie zrezygnujesz, bo nie będą przyspieszały twojej pracy.

Less is better 😉 A potem można sobie dokładać. Powodzenia!

Białe ściany w pomieszczeniach są przekleństwem filmowców. Ciężko prawidłowo pokierować światło, które odbija się od wszystkich powierzchni. Naprawmy to!

Wprowadzając się do nowego domu nie przemyślałem jednej kwestii. Choć wiedziałem, że wreszcie mam przestrzeń aby zrobić sobie domowe studio, to chyba niedowierzałem że zacznie ono powoli powstawać i że w ogóle będę go potrzebował. Na szczęście chcę produkować co nieco video, więc krok po kroku dodaje pewne elementy do mojego domowego biura 🙂

Puste, białe ściany – wróg audio i video

Fakt że ściany są białe to nie jedyna przeszkoda. W moim pokoju ściany są dodatkowo puste. Nie ma tu żadnych regałów itp. Jest szafa z zasuwanymi drzwiami i komoda z szufladami. Do tego dwa biurka i tyle. Same twarde powierzchnie, które odbijają dźwięk.

Zatem jak widać problemem w nagrywaniu nie była tylko biel ale również pustość pomieszczenia.

Wygłuszenie pomieszczenia

Pierwotny plan zakładał poprawienie akustyki pomieszczenia. Kombinowałem, czytałem, uczyłem się. Okazuje się, że mój pomysł z wytapetowaniem ściany lub całego pokoju wcale nie jest taki “naj”, bo nie tak to działa.

Jeśli chodzi o poprawę akustyki, to na chwilę obecną widzę tylko jedno rozwiązanie. Wynajęcie firmy, która za parę stówek (po przedstawieniu jej dokładnego rozmieszczenia pokoju wraz ze źródłami dźwięku itp) przygotuje mi dokładne co gdzie powinienem wstawić.

Mój plan oczywiście miał drugie dno, ponieważ przy okazji takiego tapetowania chciałem mieć wybraną ścianę w ładne kolorowe wzorki. Idea była taka by część paneli akustycznych była czarna, a część czerwona (lub od biedy pomarańczowa).

Czarne tło fotograficzne

Robiąc krótki research dowiedziałem się jak wiele różnych teł jest dostępnych na rynku oraz jaką mają one charakterystykę.

Dla mnie poza zakryciem ściany istotne było też lekkie pochłanianie dźwięku, więc chciałem coś miękkiego. Z drugiej strony nie chciałem się bawić w małe materiały, które trzeba jeszcze łączyć ze sobą na ścianie itp. Co prawda duży kawał materiału jest trudniejszy w układaniu natomiast ta kwestia zeszła na drugi plan.

Po krótkich poszukiwaniach znalazłem materiał 3×6 metrów. Krótszy bok w tych materiałach jest wyposażony w przeszycie dzięki czemu można materiał zamocować na rurce by z niej zwisał i rozpościerał się również wzdłuż podłogi.

Moja idea była inna 😉 Znalazłem na Allegro materiał w okolicy 200 zł oraz powystawowy za 150 zł. Podczas pisania tego tekstu okazało się, że nowy materiał jest dostępny w tym samym sklepie za 159 zł 😉 aczkolwiek mojemu nic nie dolega. Jest czysty i bez skaz. Nie mam żadnych powiązań ze sklepem Eltec ani nie jest to reklama. Po prostu wyskoczył mi jako pierwszy gdy szukałem rozwiązania swojego problemu.

Co dalej?

Póki co kadr mi się podoba ale jest trochę nudny 😉 Kolejnym tanim krokiem wprowadzenie jakiegoś kolorowego światła i najprawdopodobniej zrobię to po kosztach diodami LED na pasku. Zobaczymy.

Drugą sprawą jest fakt, że i tak będę chciał zastosować trochę pułapek basowych i ogólnie zastanowić się nad akustyką tego pomieszczenia. Natomiast na to potrzebuję już trochę więcej finansów, więc to jest temat dopiero na rok 2020.

Będę relacjonował (choć nie za często) kolejne etapy budowy jaskini, a na ten moment się już żegnam 🙂

Miłego dnia!

Zaplanowałeś nagranie podcastu na moment gdy nikt i nic nie będzie ci w domu przeszkadzało. Siadasz, włączasz nagrywanie i… sąsiad zaczyna wiercić w ścianie.

Sytuacja wcale nie jest taka rzadka. Oczywiście nie zawsze jest to wiertarka ale jeśli weźmiemy sytuacje przejeżdżającej obok straży pożarnej na sygnale, biegających dzieci lub włączonego odkurzacza, to okazuje się że dość często spotykają nas sytuacje nadzwyczajne 😉

Jak uniknąć dźwięków otoczenia

Pomysły mam dwa. Jeden to zamknąć się w jaskini i ten pomysł będziemy realizować w kolejnym materiale 😉 Drugi pomysł to nagrywać w specjalnie przygotowanym studio.

Oba rozwiązania są mało wygodne. Potrzebujemy czegoś skrojonego na nasze NIEWIELKIE potrzeby. Umówmy się. Nie produkujemy najwyższej jakości audio natomiast chcemy produkować na tyle dobre aby słuchacze wygodnie mogli go słuchać.

Dodatkowo można zastrzec, że robimy najlepsze audio na jakie nas stać pod względem umiejętności i finansów 😉

Święty Graal w usuwaniu niechcianych dźwięków otoczenia

Jest trzecia opcja! Nazywa się Krisp.

TL;DR. Aplikacja działa na pograniczu sztucznej inteligencji, uczenia maszynowego i cudu 😉

Po zainstalowaniu aplikacji otrzymujemy prosty widget systemowy, który zawiera dwa suwaki oznaczone jako Speaker i Microphone.

• Speaker – tutaj wybieramy, które urządzenie w naszym komputerze ma wypuszczać dźwięk, np. głośniki lub słuchawki
• Microphone – tutaj wybieramy urządzenie przez które dźwięk ma wchodzić do komputera

Aby całość działała musimy w naszej aplikacji do nagrywania dźwięku lub do rozmowy z drugą osobą wejść w ustawienia. Tam odnajdujemy miejsce, w którym ustawiamy nasze urządzenie wejściowe i wyjściowe jeśli chodzi o audio.

Tam gdzie widnieje mikrofon ustawiamy “krisp microphone”, a jako urządzenie grające ustawiamy “krisp speakers”.

Jak już wszystko ustawimy możemy w widgetcie wygodnie włączać lub wyłączać suwakiem filtrowanie. Osobno dla dźwięku nadawanego i odbieranego.

To tyle. Dalej magia dzieje się sama 😉

Koszt usuwania dźwięków w tle

Aplikacja Krisp jest płatna ale nie jest droga. Nie opłaca się jej kupować w rozliczeniu miesięcznym, natomiast jeśli zapłacimy za cały rok z góry, to wychodzi 40 dolarów. Mamy wtedy możliwość używania aplikacji na trzech urządzeniach.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeśli dogadamy się z innymi podcasterami, to za 50-60 złotych na rok możemy mieć spokój ducha podczas nagrywania, nawet w momencie gdy zaczynają się dziać dantejskie sceny…

… czego oczywiście nikomu nie życzę 😉